Bu şiir masal değil Züleyha, Benden çok memlekettimi anlatır
Yeryüzünün herhangi bir dağ kasabasında, karşılaşırsak eğer
Bir anlıkta olsa Sar beni, Unutma Yüreğinin hamağına yatır
Siyah gözlerine, Dünya gözü ile bir kez bakmak, her şeye değer
Siyah gözlerin bana, Yeni baştan küllümden doğmayı hatırlatır
Bu şiir masal değil Züleyha, Benden çok memlekettimi anlatır…
Bir gün bir yerde karşılaşırsak, Bana memleket’im gibi bak
Sisler içinde yüzünü, Sesler içinde, Titrek sesini tanırım ben
Onurunu çiğnetme, Eğilme kimseye, Gerekirse gemileri yak.
Yüreğinin dört tarafı Kaddim, Her kelimene inanırım ben
Bir gün dağılır bu çetrefil karanlıklar, Şafak söker, Ufuklar ak.
Bir gün bir yerde karşılaşırsak, Bana Memleket’im gibi bak…
Dünya hasret taşıyan bir trendir, Geçtiğim her durak bir gurbet
Şehirler arası yollarda, Cebimden düşmüş bir adrestir Babam.
Böyle karamsar olma Züleyha, Devran döner. Gün doğar elbet
Zemheri biter, Dağlar yeşillenir, Gül gülistan olur Yöre- Oba’m.
Cümle kitaplara bak, Hangi acı hangi zulüm sürmüş ilelebet
Dünya hasret taşıyan bir trendir, Geçtiğim her durak bir gurbet…
Serçe kadar kalbime, Dağlar kadar büyük yük yükleme yine
Hasret akşamlarına ince bir kar yağar, Ve üşür tomurcuklar
Kadınlar mı evlerden uzaklaştı,Evler mi Kadınlar dan Anne
Balkonda susuz bir çiçek gibi, Bak soluyor gülyüzlü çocuklar
Gittikçe soğuyor dünya, Anla beni çok üşüyorum Anne
Serçe kadar kalbime, Dağlar kadar büyük yük yükleme yine…
Ait olduğum topraklara/ Dünya kadar vefa borcum var
Akşam Lizbon’da yatsam, Sabah biraz Gerger’li uyanırım
Senin duyguların bağımsız değil, İçinde biraz harcım var
Renk körlüğüme bakma, Nere de olsa ayak seslerini tanırım
Bitmez tükenmez umudumsun, Sana sarsılmaz inancım var
Ait olduğum topraklara/ Dünya kadar vefa borcum var..,
…………………..
Cumali Balıkçıoğlu
